Στην οδό Βασιλίσσης Όλγας 261 -
263 στη Θεσσαλονίκη βρίσκεται ένα παμπάλαιο παράξενο σπίτι, το οποίο σε πείσμα
του χρόνου αρνείται να υποταχτεί σε οποιαδήποτε μορφή εξυγχρονισμού.
Είναι
γνωστό σε όλους σαν «το στοιχειωμένο σπίτι της Θεσσαλονίκης», καθώς λέγονται
γι’ αυτό πολλές ιστορίες που κινούνται στο χώρο του υπερφυσικού.
Το σπίτι κτίστηκε το 1919 όταν
κτίστηκε. Από την αρχή κάτι δεν πήγαινε καλά, καθώς η ανέγερσή του παρουσίαζε
προβλήματα: Ο δεύτερος όροφος του σπιτιού κατέρρευσε δυο φορές, πριν ακόμη ολοκληρωθεί
το χτίσιμο, κάτι που οι μελέτες απέδωσαν στην ελλιπή ποσότητα του μπετόν. Ο δεύτερος
όροφος εξακολουθεί να είναι γκρεμισμένος ακόμη και σήμερα, ακριβώς στα ίδια
σημεία που γκρεμιζόταν και τότε!
Οι ιστορίες λένε ότι αρχικά δυο
Εβραίοι αδέρφια διατηρούσαν εκεί ένα καζίνο το οποίο επισκεπτόντουσαν πολλοί
Εβραίοι. Την εποχή της γερμανικής κατοχής όμως λέγεται πως μέσα σ’ αυτό οι Ναζί
βασάνιζαν πολλούς Εβραίους µε αποτέλεσμα το σπίτι να έχει θεωρηθεί από πολλούς
μέρος με αρνητική ενέργεια.
Μία άλλη ιστορία αναφέρει πως µια
οικογένεια τσιγγάνων νοίκιασε τον πρώτο όροφο για να μείνει εκεί για λίγες μέρες.
Ωστόσο, το ίδιο βράδυ έφυγαν τρέχοντας χωρίς να πουν τίποτα σε κανέναν.
Τη δεκαετία του ’80, σύμφωνα με
το θρύλο, δύο εργολάβοι ανέλαβαν να το κατεδαφίσουν για τη μετατροπή του σε
πολυκατοικία. Ωστόσο την ημέρα που υπέγραψαν τα σχετικά συμβόλαια, ο ένας
πέθανε από καρδιακή προσβολή και ο άλλος σκοτώθηκε σε τροχαίο ταξιδεύοντας για
Αθήνα. Έτσι πολλοί πίστεψαν ότι το σπίτι δεσμεύεται από μια μεγάλη παλιά
κατάρα, που οφείλεται σε ανήσυχα πνεύματα ανθρώπων που άφησαν την τελευταία τους
πνοή εκεί μέσα με βίαιο τρόπο. Άλλοι θρύλοι σχετικά με το σπίτι μιλούν για αστραπές
που ξεκινούν από τα παράθυρά του και σχίζουν τη νύχτα, φώτα που ανάβουν απότομα
τη νύχτα σαν από δεκάδες πολυελαίους και για παράξενους θορύβους που ακούγονται
πίσω από κάποια χτισμένα παράθυρά του.
Υπάρχει και η ιστορία ενός
φωτογράφου Θεσσαλονικιού που μπήκε μέσα και προσπάθησε να το φωτογραφήσει, αλλά
δεν μπόρεσε γιατί αισθανόταν δυσφορία
και έπεφτε η φωτογραφική μηχανή του. Μαγνητοφώνησε σε κασέτα έπειτα τους
θορύβους εκεί μέσα και, όταν έβαλε την κασέτα να παίξει, άκουσε κάτι σαν βαριά
βήματα και ψιθύρους, που δεν καταλάβαινε τι έλεγαν.
Πάντως, παρά τις παραπάνω
ιστορίες, τα τελευταία χρόνια στο ισόγειό του λειτουργεί μια αποθήκη δομικών
υλικών σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Και δεν είναι λίγες οι μαρτυρίες γειτόνων
ότι δεν υπάρχει τίποτα το υπερφυσικό εκεί μέσα και πως όλα είναι ψέματα και
διαδόσεις. Επικαλούνται μάλιστα το γεγονός ότι την εποχή του Εμφυλίου κατοίκησαν
εκεί μέσα οικογένειες που οι αντάρτες έκαψαν τα χωριά τους και όμως δεν συνέβη
τίποτα σ’ αυτούς. Όπως και να’ χει το πράγμα, εσείς για καλό και για κακό
αποφύγετε να περνάτε νύχτα έξω από αυτό το σπίτι…
Επιμέλεια
Πέτρος Βιτόπουλος
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου