Τρέφεται κυρίως με διάφορα ποώδη φυτά αλλά συμπληρωματικά και με φύλλα, κλαδιά δέντρων και λειχήνες. Ιδανικός βιότοπος για το αγριόγιδο είναι οι απότομες δασωμένες πλαγιές που καταλήγουν σε απόκρημνες κορυφές. Χαρακτηριστικό του γνώρισμα είναι τα όρθια και λυγισμένα προς τα πίσω –σαν αγκίστρι- κέρατα, που φέρουν και τα αρσενικά και τα θηλυκά.
Ήξερες ότι...
- Το βάρος του κυμαίνεται από 28 έως 45 κιλά και υπό φυσιολογικές συνθήκες ζει 15-20 χρόνια.
- Το τρίχωμα του σώματός του από καφέ ανοιχτό το καλοκαίρι μετατρέπεται σε σκούρο καφέ, σχεδόν μαύρο, το χειμώνα.
- Δεν ανήκει στο ίδιο είδος με το αγριοκάτσικο (γνωστό και ως αγρίμι ή κρι-κρι) της Κρήτης και δεν διασταυρώνεται με τη γίδα.
- Τα αγριόγιδα σχηματίζουν μικρά κοπάδια, που τα ηγείται συνήθως ένα ενήλικο θηλυκό άτομο. Μόνο τα γερικά ζώα και κυρίως τα αρσενικά απομονώνονται.
- Στο αγριόγιδο οι βίαιες αναμετρήσεις είναι μάλλον σπάνιες και η ιεραρχία εξασφαλίζεται με χαρακτηριστικές στάσεις του σώματος και συμπεριφορές, όπου το καθένα βρίσκει τη θέση του.
Το αγριόγιδο στην Ελλάδα
Το αγριόγιδο ζει σήμερα σε
επτά διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές
της Ελλάδας: στη Βόρεια, Κεντρική-Νότια
Πίνδο, στη Στερεά Ελλάδα, στον Όλυμπο,
στη Ροδόπη, στη Τζένα-Πίνοβο και στα
Νεμέρτσικα. Στις παραπάνω περιοχές το
είδος συγκεντρώνει 19 πληθυσμιακές
ομάδες, οι οποίες συνολικά αριθμούν
περίπου 700 άτομα. Το είδος θεωρείται
σπάνιο, ακόμη και στις περιοχές που
συγκεντρώνει τις υψηλότερες πληθυσμιακές
πυκνότητες για τα ελληνικά δεδομένα.
Οι πληθυσμοί αυτοί δεν επικοινωνούν
μεταξύ τους σχεδόν σε καμία περιοχή.
Απειλές
Οι κύριες απειλές για το
αγριόγιδο είναι η λαθροθηρία, η υποβάθμιση
των βιοτόπων του από την υπερβόσκηση
και η γενετική αποδυνάμωση του είδους
από τη σταδιακή συρρίκνωση του πληθυσμού
του. Σύμφωνα με την ελληνική Νομοθεσία,
αποτελεί προστατευόμενο είδος και το
κυνήγι του απαγορεύεται σε όλη την
ελληνική επικράτεια. Επίσης, περιλαμβάνεται
στην κατηγορία «Σπάνια» του Κόκκινου
Βιβλίου των Απειλούμενων Ζώων της
Ελλάδας.
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου