Η Οδηγία της EΕ για τα πνευματικά δικαιώματα

Η πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με τα πνευματικά δικαιώματα επιχειρεί κάτι πολύ φιλόδοξο: να εισάγει δύο διαφορετικά μέτρα, σε ένα μόνο άρθρο της νομοθετικής πρότασης, που θα περιορίζουν την ελευθερία του λόγου.

Η προτεινόμενη οδηγία:
1) Απαιτεί από τις εταιρείες διαδικτύου να εγκαταστήσουν τεχνολογίες φιλτραρίσματος για την πρόληψη της κοινής χρήσης  περιεχομένου που έχει «προσδιοριστεί από δικαιούχους «
Οι πάροχοι υπηρεσιών Διαδικτύου που «αποθηκεύουν» «μεγάλες ποσότητες» των «έργων» ή «άλλων θεμάτων» θα πρέπει να φιλτράρουν ότι προστίθεται από τους χρήστες στην υπηρεσία τους. Το ενδιαφέρον είναι,  ότι το κείμενο δεν λέει «παράνομες προσθήκες» ή «μη εξουσιοδοτημένες προσθήκες», αλλά απλά «προσθήκες που έχουν προσδιοριστεί».
Τι σημαίνει αυτό; Αυτό σημαίνει ότι σε κάθε βίντεο που ένα άτομο δημιουργεί το οποίο περιλαμβάνει ένα κλιπ ή μια εικόνα που προσδιορίζονται από έναν δικαιούχο, θα πρέπει να αποκλειστεί. Αυτό σημαίνει ότι κάθε meme που περιέχει μια εικόνα που προσδιορίζεται από ένα δικαιούχο θα πρέπει να αποκλειστεί. Αυτό σημαίνει ότι κάθε παρωδία που χρησιμοποιεί ένα έργο που προσδιορίζεται από ένα δικαιούχο θα πρέπει να αποκλειστεί.

2) Επιδιώκει να καταστήσει τους παρόχους διαδικτύου, υπεύθυνους για τις προσθήκες των χρηστών τους
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υποστηρίζει ότι η πρόταση είναι συμπληρωματική με την οδηγία E-Commerce (η οποία δίνει περιορισμένη προστασία από την ευθύνη των παρόχων υπηρεσιών Διαδικτύου). Ωστόσο, οι επεξηγηματικές «αιτιολογικές σκέψεις» περιγράφουν τις δραστηριότητες  των επιχειρήσεων που παρέχουν υπηρεσίες διαδικτύου με έναν τρόπο που θα σημαίνει, ότι λίγο πολύ, καμία εταιρεία δεν θα προστατεύεται. Για να υπερασπιστούν οι εταιρίες τους εαυτούς τους από την ευθύνη, θα πρέπει να  παρακολουθούν και να διαγράφουν οποιαδήποτε πληροφορία από κάθε χρήστη που δημιουργεί κάποιο πιθανό νομικό κίνδυνο.

3) Δεν προστατεύει τους χρήστες του Διαδικτύου από αθέμιτες διαγραφές των δημιουργιών τους
Η πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής , για τους αναπόφευκτους, άδικους περιορισμούς της ελευθερίας του λόγου που θα δημιουργηθούν,  είναι ότι οι πολίτες θα  πρέπει να απευθύνονται  στους  μηχανισμούς έννομης προστασίας που θα δημιουργηθούν από τις εταιρείες που επέβαλαν τους αθέμιτους περιορισμούς.  Οι περιορισμοί που επιβάλλονται από τις επιχειρήσεις γίνονται σχεδόν πάντα με βάση τους όρους της υπηρεσίας, και όχι το νόμο. Ως αποτέλεσμα, πολύ λίγες από τις αναπόφευκτες, άδικες διαγραφές θα γίνουν βάσει του νόμου, έτσι ώστε ακόμη και αυτή η πολύ περιορισμένη «διασφάλιση» δεν θα υπάρχει στην πραγματικότητα.

Πηγή άρθρου: https://edri.org/